Þá er hið "næstum" því jólafrí hafið. Skólinn tæknilega búinn, prófin komu og fóru. Á svo rosalega myndalega mann sem tók sig til og málaði alla íbúðin meðan ég kláraði prófin, núna er bara eftir að skreyta og klára að þrýfa og þvo fyrir jólin. Sem betur fer verð ég eitthvað minna að vinna í ár en venjulega sem er bara fínt þannig ég hef tíma til að jólast og vinna eitthvað í lokaverkefninu sem mun taka mesta allan tíma minn í þessu fríi. Að sjálfsögðu mun ég leyfa mér að slæpast eitthvað aðeins, horfa á Dexter, fara í bío og dót.
Skólinn hefst fljótlega aftur eftir áramót og verður mest spennandi er að fara í valverknám á bráðadeild í Danmörku, á enn eftir að finna úr með nokkur atriði, hvar ég verð í verknámi, hvað ég verð lengi (hef fengið úthlutað 3 vikum en verð líklega ekki allan tímann) og gistingu, en ég fer út. Svo eftir bara nokkrir mánuðir (ef allt gengur eftir) lýk ég þessari skólagöngu með útskrift sem hjúkrunarfræðingur (hef örugglega minnst á þetta áður...) en það er svolítið ótrúlegt að þessum tíma sé að ljúka núna. Verð mjög fegin að vera útskrifuð og geta verið bara að vinna og farið að sinna því sem maður hefur ætlað að sinna undanfarin ár (eins og margir hafa sagt: "þegar ég er búin með skólann/þegar ég er orðin hjúkrunarfræðingur þá ætla ég..." eitthvað sem er ekki tengt vinnu eða skóla...)
Svo á maður eftir að sakna skólans fljótlega eftir nokkur ár ;o)
En núna að njóta frísins sem maður hefur og fær....
mánudagur, desember 13, 2010
fimmtudagur, nóvember 18, 2010
Haustið 2010
Haustið hefur verið tæplega viðburðarríkt í ár. Búið að vera nóg að gera í skólanum sem þýðir lítill tími fyrir mikið annað. Ég er samt enn í björgunarsveitinni en eitthvað minna en í fyrra. Er búin að fara á Fyrstu hjálp II námskeið og svo núna síðast Fjallamennska II þar sem við fórum á Sólheimajökul í sprungubjörgun. Verð að viðurkenna að ísklifur og jöklaferðir heilla töluvert meira núna en gerði áður, kannski maður skelli sér bara í undanfarana :o) Fengum snilldarveður (eins og svo oft áður) og vorum að æfa okkur í að ganga á broddum, tryggja og doppla. Ég þarf alla vega að fara að fjárfesta í einhverjum svona staðalbúnaði....broddar, hjálmur, ísexi....
Skólinn er svo samur við sig, fyrirlestrar í 5 vikur og svo non stop verknám með tilheyrandi verkefnum og umræðufundum. Verst við þetta er að maður hefur engan tíma fyrir lokaverkefnið, sem mann virkilega langar til að vera að vinna í.
Skólinn er svo samur við sig, fyrirlestrar í 5 vikur og svo non stop verknám með tilheyrandi verkefnum og umræðufundum. Verst við þetta er að maður hefur engan tíma fyrir lokaverkefnið, sem mann virkilega langar til að vera að vinna í.
Svo var næstum því stór áfangi á mánudaginn....mín varð 28 ára hvorki meira né minna!!!! Ég fór til Bryngerðar á sunnudagskvöldið þar sem við tókum "gamal dags" afmælispartý s.s. við tvær, pizza, kók og nammi :o) good times :o) Á mánudaginn, fór ég og Binni út að borða, ætluðum á Sushi á Lækjargötu en það var svo mikil bið að við ákv að fara á Tapasbarinn sem var töluverð bið þar en veeeel þess virði. Fengum okkur klassík, óvissuferð með þessari hnausþykku frönsku súkkulaðiköku (sem ég hafði by the way unnið fyrir í Boot Camp fyrr um daginn, fékk að hlaupa með 12 kg ketilbjöllu í upphitun í afmælisgjöf og kallaði smá refsingu yfir hópinn....bara hressandi). Eftir matinn tókum við Réttur á DVD og höfðum það kósý heima. Ég fékk líka 2 afmælisgjafir, björgunarsveitin fékk tilboð frá Cintamani þir og fim og nýtti ég mér það. Binni gaf mér tecnostrech buxur og m&p gáfum mér tecnostrech peysu, hvor tveggja eitthvað sem mig langaði í og vantaði, get notað heima fyrir og uppi á fjöllum :o)
Seinni hluti afmælisins verður á laugardaginn næsta...megið geta 3 x hvað ég geri þá!!!! jújú það verður HARRY POTTER!!!! Búin að vera að hlakka til síðan bókin kom út og núna er loksins að koma að því....Binni lofaði mér því að fara með mér á hana og er ég búin að láta hann horfa á hinar myndirnar núna síðast liðnu viku svo hann sé alveg með á hreinu hvað er að gerast, hver er hver og s.f.v. en þanngað til er nóg að gera í verknámi og vinnu. Er að klára verknám á sængurkvenna og meðgöngudeild núna á föstudaginn og svo verð ég að vinn á helginni, sem betur fer mv á laugardaginn og kv á sunnudaginn þannig maður getur andað aðeins inná milli. Í næstu viku verður verkefnavinna og undirbúningur fyrir próflestur næstu vikurnar. Tilkynnti Binna það að ég muni flytjast niður í Eirberg næstu vikurnar, svona í næst eða 3.síðasta skiptið....svo er þetta komið gott ;o)
Ekki meira í bili....
kv.
Apríl Eik
Seinni hluti afmælisins verður á laugardaginn næsta...megið geta 3 x hvað ég geri þá!!!! jújú það verður HARRY POTTER!!!! Búin að vera að hlakka til síðan bókin kom út og núna er loksins að koma að því....Binni lofaði mér því að fara með mér á hana og er ég búin að láta hann horfa á hinar myndirnar núna síðast liðnu viku svo hann sé alveg með á hreinu hvað er að gerast, hver er hver og s.f.v. en þanngað til er nóg að gera í verknámi og vinnu. Er að klára verknám á sængurkvenna og meðgöngudeild núna á föstudaginn og svo verð ég að vinn á helginni, sem betur fer mv á laugardaginn og kv á sunnudaginn þannig maður getur andað aðeins inná milli. Í næstu viku verður verkefnavinna og undirbúningur fyrir próflestur næstu vikurnar. Tilkynnti Binna það að ég muni flytjast niður í Eirberg næstu vikurnar, svona í næst eða 3.síðasta skiptið....svo er þetta komið gott ;o)
Ekki meira í bili....
kv.
Apríl Eik
mánudagur, ágúst 23, 2010
4 helgar í pakka
Ætla að koma nokkrum helgum fyrir í einni færslu fyrst ég er búin að vera svona léleg í þessu (helvítis facebook, er að reyna að snúa þróuninni við)
24.-25. júlí
Bústaðsferð
Fórum upp í bústað með Thelmu og Ingvari. Þetta var bara stutt helgarferð þar sem var farið til þess að borða, spila, drekka og bara almennt hafa gaman sem við gerðum. Thelma og Binni tóku upp gítarinn, hann spilaði og hún söng, ég og Ingvar erum hins vegar minna musicalscihlutinn í hvoru sambandi sátum hjá á meðan. Þetta var bara ein nótt þannig það var brunað aftur í bæinn á sunnudegi. Góð ferð með góðu fólki sem verður endurtekin í vetur ;o)
30.júlí-2.ágúst
Verslunarmannahelgi
Þá fór "stór" fjölskyldan upp í bústað, ég og Binni, Grétar og Spori, Bubba og Jara, Emma, Yuri, Aron (kærasti Yuri) og Oggi. Þau komu öll á undan mér þar sem ég var að vinna eitthvað, minnir föstudag og mánudag. Helgin fór í mikla vinnu í lóðinni og er þetta allt að koma. Grasið var slegið og Jónslundur var gerður mikið upp og er núna komið flott eldstæði til að grilla eða bara kveikja eld. Ég og Binni kíktum til Nonna frænda Binna, sem var þarna í bústað með vinafólki í Kjósinni og var sungið mikið og spilað þar. Við ákváðum að koma okkur heim eitthvað rétt fyrir 3 leitið en þar sem maður er í sveitinni þýðir ekkert annað en að labba (ekki hringir maður á leigubíl!!) og gerðum við það. Þetta er svo sem ekki mikil leið, ca 8 km, en það tók okkur alveg 2 klt með reyndar smá stoppi hjá nokkrum hestum á leiðinni, nokkrum sinnum. Daginn eftir var legið að mestu í leti og haft gott, mikill gestagangur var alla helgina og kíktu mamma og pabbi við hjá okkur og gáfum okkur lítil reynitré til að gróðursetja. Þeim var komið fyrir í steinagarðinum en verða færð á endanleganstað næsta vor/sumar. Ég þurfti svo að koma mér heim á sunnudeginum þar sem ég var að fara á morgunvakt á mánudeginum....svona er þessi vakta vinna. Þau hin voru eitthvað fram eftir á mánudeginum.
6.-8. ágúst
Roadtrip to Ísafjörður city
Mótorhjólaferðin mikla. Ég, Binni, Júlli bróðir og Solla konan hans vorum fyrr í sumar búin að ákveða að fara í smá roadtripp vestur á firði á hjólunum. Ég hef ekki farið vestur í ein 4 ár, eða síðan m&p fluttu suður. Mikla pælingar voru í hvernig við ættum að standa í þessu með farangurinn og var hluti af honum sendur með vél. Ferðin hófst um 9 hálf tíu héðan úr bænum og fórum við hina hefðbundnum leið nema í gegnum Búðardal og upp Bröttubrekku. Veðrið var meira og minna frábært alla leiðina og gekk ferðin vel þar til við komum í Reykjanes þar sem var byrjað að rigna á okkur. Áfram hélt ferðin. Binni greyið var orðin helkaldur þegar við stoppuðum rétt fyrir utan Álftafjörðinn til að hreyfa okkur aðeins, því hann er ekki með gler á hjólinu sínu. Þetta stutta stopp gerði þó mikið og brunuðum við síðasta fjörðin án stopps. Svo var komið í Skutulsfjörðinn. Get ekki sagt annað en maður hafi orðið svolítið klökkur að koma inn í fjörðinn og sjá fjöllin sín aftur og gamla heimabæinn. Við komum í húsið sem við gistum í um 4 leitið, drengirnir fóru í verslunarleiðangur og við skvísurnar tókum upp úr töskunum. Eftir matinn var tekinn smá lúr og svo ræs til að kíkja út á lífið. Það var reyndar hundleiðinlegt veður, en við fórum nú samt. Kíktum aðeins á Langa Manga í 1-2 bjóra. Tókum smá göngutúr um bæinn þar sem ég og Júlli vorum að segja gestunum frá hinu og þessu (hérna vann ég í fiski, hérna vann ég í niðursuðuverksmiðju, þetta var Norðurtanginn o.fl.) Svo var farið heim og undirbúið fyrir átök morgundagsins. Á laugardeginum var vaknað um 10 leitið og í þessari glampandi sól og blíðu, morgunmatur étinn á 1,23 mín og svo út. Byrjuðum á að fara út í Bolungarvík og sáum hvar göngin eiga að koma sitthvoru megin. Í Bolungarvík skelltum við okkur upp á Bolafjall sem sumir voru ekki alveg að meika vegna lofthræðslu en fóru nú samt. Nokkrar myndir teknar upp á fjalli og liðirnir hreyfði aðeins. Leiðinni niður náði lofthræðslan tökum á sumum sem ákváðu að stökkva af hjólinu rétt fyrir mjög krappa beygju (nánast 180°) og sögðust ætla að hlaupa niður fjallið. Asinn var svo mikill að viðkomandi tók ekki hjálminn af sér og var þetta því mjög kómískt að sjá þennan aðila hlaupa niður beygjuna í leðurklæðum með mótorhjólahjálm á hausnum og einmitt á þessum tímapkt kom bíll á móti, fullur af túristum sem gátum ekki annað en hlegið að þessari sýn sem og við hin reyndar líka. Viðkomandi sá að sér og settist á hjólið aftur, smá bið var á ferðinni niður meðan ferðafélagarnir jöfnuðu sig og náðu hlátrinum niður. Næsta stopp var á Flateyri, fengum okkur kaffi á krúttlegasta, ömmulegasta kaffihúsi sem ég hef séð Purka handverkshús og brúðusafn. Þarna eiga eldra fólks sína félgasmiðstöð, er þarna yfir veturinn að gera muni úr gleri og leir og selja svo ferðamönnum á sumrin. Það verður varla meira kósý að fá sér flatköku með hangikjöti, skúffuköku og kókómjólk með eina ömmu að prjóna við hliðina á sér. Hún sýndi okkur líka aðeins þarna á bakvið og var bara almennt æðisleg. Verst að við keyptum ekkert hjá þeim, sáum eiginlega strax eftir því. Við kíktum svo aðeins upp í varnargarð og nutum útsýnisins og héld svo ferðinni áfram. Enduðum á klassík, sem er sund á Suðureyri í sólinni. Nett nostalgía að keyra þarna framhjá, sjá gamla félagsheimilið sem er allt í niðurníðslu en þarna voru síðustu sveitaböllin eins og við þekkjum þau. Eftir sundið var drifið heim á Ísó aftur. Smá vesen var með mat því við vorum það seint á ferðinni en eftir lúrinn fengum við okkur að borða á Thai Koon sem var bara mjög gott. Fólk var svolítið þreytt eftir daginn en aftur skelltum við okkur út. Bryn var í bænum og hitti ég hana og spjallaði heillengi á Langa Manga, meira af fólki var í bænum þetta kvöldið og voru þau hin úti að spjalla við eitthvað fólk. Á endanum kom Binni til mín og við fórum heim í hús aftur þar sem við þurftum að ná góðum nætursvefni fyrir ferðina heim. Helgin var aðeins farin að segja til sín á sunnudeginum og var fólk almennt mjög þreytt og vorum við sammála því að næst, verður hvílt á sunnudeginum og farið heim á mánudegi. Sama fyrirkomulag var með farangurinn, hluti af honum var sendur með vél. Við bjuggumst svo sem við því að hann kæmist ekki fyrr en daginn eftir því þegar við vöknuðum var svartaþoka úti, ég stóð á norðurtanganum og sá ekki fjallið hinum megin sem er bara í nokkuð hundruð metra fjarlægð. Það létti svo til þegar sólin hækkaði og tími til að kveðja Ísafjörð eftir frábæra snilldarhelgi. Það var smá stopp í Súðavík og náðum á mynd nokkuð merkilegu, það var hákarl sem hafði villst inn fjörðinn og var bara að syndar þarna um greyið, ca. 2 metrar á lengd. Eftir annað smá stopp hjá vinnufélögum hennar Sollu var ferðinni formlega haldið áfram í þessu fína veðri. Við stoppuðum aftur inn í Kálfavík þar sem Bryn, Bogga og Hjalti (foreldrar Bryn) voru á leið suður og ég hafði ekki náð að hitta þá þessa helgina. Við stoppuðum þar líka og fengum rúnt um húsið sem Hjalti ólst upp í og voru myndir af fyrri húseigendum upp um alla veggi og gaman að heyra sögu þessa húss. Við vorum þarna á spjalli í stutta stund en svo var komið að því að halda áfram, en mikið rosalega var gott að hitta þau aftur eftir allan þennan tíma, minningarnar helltust alveg yfir mann. Ferðin gekk mjög vel það sem eftir var, veðrið var gott en hins vegar fann maður meiri þörf á stoppum þar sem hné og mjaðmaliðir voru orðnir frekar stífir og rassinn virkilega farinn að finna fyrir setunni. Við komum heim eitthvað um kl.22 um kvöldið, fengum okkur síðbúinn kvöldmat og svo beint í háttinn, þreytt, glöð og sátt eftir góða helgi sem verður klárlega endurtekin!!!
Næstu daga hjá mér var bara vinna meir og minna, og því lítið frá því að segja.
21.-22.ágúst
Reykjavíkurmaraþon 2010
Þá var loksins komið að áskorun ársins, eitthvað sem ég var búin að hlakka til og kvíða fyrir síðan ég skráði mig í vor í hálft maraþon. Var búin að vera vinna undanfarna viku en með því að byrgja mig upp að kolvetnum og drekka vel af vatni. Á föstudeginum fékk ég mér kjötsúpu sem vantar ekki orkuna í, hefði kannski átt að fá mér aðeins meira af kölvetnum þennan dag en varð svo sem ekki meint af. Á hlaupadaginn sjálfan vaknaði ég eldsnemma, fékk mér hafragraut og fór 4-5 sinnum yfir allt sem ég þurfti að hafa með mér. Tók svo strætó niðureftir svo Binni gæti tekið á móti mér og farið með mig heim á bílnum. Smá stress að taka strætó á réttum tíma og fara út á réttum stað. Þegar ég var komin niður eftr helltist kvíðin yfir mig því ég sá fullt af fólki, með rauð (hálft) og græn (heilt) spjöld utan á sér og hálft tími í hlaup, á ég að trúa því að fólk sé að hita upp í hálft tíma fyrir hlaup. Ég fór á Einar Ben þar sem Boot Camparar höfðu fengið athvarf fyrir eigur sínar, og róaðist ég aðeins við að koma þar inn því þar voru fleiri sem höfðu ekki verið að æfa stíft í allt sumar (tek það fram, alls ekki búin að æfa mig nægilega mikið í sumar. 2 x 12,8 km er ekki nóg fyrir 1/2 maraþon). 10 mín í hlaup dreif ég mig út....og svo reið skotið af. Mikill fjöldi af fólki er að taka þátt í þessu og fer hlaupið alltaf hægt af stað. Ég passaði mig á því að stoppa alltaf á vatnsstöðvunum og drekka Powerade og vatn og reyndi eins og ég gat að fara ekki of hratt. Fyrstu 10 km voru heldur fljótir að líða og náði ég milli tímanum 1:03 sem er bæting frá því í fyrra. Þegar ég var komin yfir millitímann fór að renna á mig tvær grímur og fann ég þreytuna koma rosalega upp í fæturnar hjá mér. Það voru kannski 2 km í næstu vatnsstöð en ég hljóp/skokkaði alveg þanngað. Hvíldi mig aðeins þar, fékk mér púst og að drekka og fann orkuna skila sér í fæturnar. Áfram hélt hlaupið. Upp Sundagarða að Vatnagörðum og þaðan upp á Sæbraut. Ég náði nokkrun veginn að halda mér hlaupandi, þó með nokkrum göngum sem ég reyndi að stíla alltaf inn á vatnspásurnar. Þegar ég er að koma á síðustu 2-3 km sé ég hvar Boot Camp bíllinn er og 2 þjálfaranna standa og hvetja liðið, þessi hvatning gaf mér einhverja óútskýrða auka orku og gaf ég nokkuð vel í á þessum kafla sem gaf mér einhvern versta hlaupasting sem ég hef fundið en náði að ganga hann af mér á nokkrum sek og tók upp hlaupið aftur og ákv að núna yrði hlaupið það sem eftir væri. Harpa nálgaðist óðfluga (samt ekki nógu hratt) og ég leit á úrið mitt og sá að ég mundi líklega ná markmiðunum mínum en bara ef ég held áfram á þessum hraða. Rétt áður en ég kom í beygjuna heyrði ég einhvern kalla "áfram, það er lítið eftir" og gaf ég aðeins meira í. Í beygjunni sá ég markið og heyrði og sá BC félaga hvetja mig áfram, gaf þá aðeins meira í. Sá þá loksins markið í allri sinni dýrð og heyrði hrópin og köllin frá fólki að hvetja mig (sem og aðra hlaupara) áfram og það var ekki annað hægt en að gefa sinn síðasta dropa í þessa síðustu metra. Markinu náð, tími 2:22:50 sem er það sem ég sagði fyrir hlaup "bara draumur í dós". Ég fékk peninginn fyrir hlaupið og sá konu innar við markið með myndavél sem sagði mér að brosa. Veit ekki alveg hvaða svip ég gaf henni en held að þjáningarfull brosgretta full stolti lýsi því nokkurn veginn. Svo kom stífleikinn. Gekk þarna um í girðingunni og vissi hvert ég ætti að fara. Leitaði að Binna en sá hann ekki, sem er svo sem ekki skrítið því það var stappað af fólki. Fór einhverja fjallabaksleið út úr girðinginni og þegar ég gekk til baka með fram markinu heyrði ég hvernig fagnaðarlætin jukust....sigurvegari úr heilmaraþoni var að koma í mark, rétt á eftir mér úr hálfmaraþoni. Ákvað að fara á Einar Ben og ná í dótið mitt og hringja í Binna því það mundi ekkert virka að leita að honum þarna. Ganga upp og niður stigann á Einari Ben er eitthvað sem ég hélt ég mundi látast við að gera en hafði það af og hitti Binna við strætóstöðina rétt hjá Austurstræti. Við komum okkur mjög hægt og rólega að bílnum sem var á háskólabílastæðinu og stoppuðum á Subway á leiðinni heim. Þegar ég kom heim gerði ég mér grein fyrir því að ég hefði ofreynt mig í hlaupinu. Komin með höfuðverk, magaverk eftir matinn, skalf öll og titraði, reyndi að sofna en gekk ekkert allan daginn ekki fyrr en ég fékk mér heitamjólk með hunangi og náði þá að sofna í ca. klt. Ég hafði drukkið vel af vatni yfir daginn og var laus við skjálftann um 7 leitið. Við vorum ekki alveg viss hvort við vildum/nenntum á djammið en ég dreif mig í fínni föt, málaði mig og fékk mér bjór. Við skelltum okkur á Nings í kvöldmat og ætluðum til Júlla og Sollu eftir matinn, það breyttist snögglega og sá ég þá að ég var ekki í neinu standi til að fara á eitthvað djamm eða niður í bæ. Við ákv því bara að taka því rólega, tókum okkur video og kúrðum upp í sófa með rokið úti. Ég var svo meir og minna allan sunnudaginn að jafna mig og haltraði áfram með mín íþróttameiðsl (vinstri ökklinn var eitthvað off, hnéinn bæði líka og hægri mjöðmin þoldi ekki mikið álag). Núna í dag er þetta allt komið í lag nema ökklinn, hann er enn eitthvað sár en er að skána.
Framundan er svo að koma reglu á líf sitt aftur, skólinn hefst á morgun og vinnan verður 3. hverja helgi. Björgunarsveitin heldur líka áfram og verður 2. helgi í mánuði.
Þetta er búið að vera snilldarsumar, með ferðalögum um landið, vinna og frí, hitta góða vini í sólinni og bara almenn vellíðan. Hefði ekki geta beðið um meira og vona bara að mitt síðasta ár í skólanum gangi jafnvel upp og sumarið.
24.-25. júlí
Bústaðsferð
Fórum upp í bústað með Thelmu og Ingvari. Þetta var bara stutt helgarferð þar sem var farið til þess að borða, spila, drekka og bara almennt hafa gaman sem við gerðum. Thelma og Binni tóku upp gítarinn, hann spilaði og hún söng, ég og Ingvar erum hins vegar minna musicalscihlutinn í hvoru sambandi sátum hjá á meðan. Þetta var bara ein nótt þannig það var brunað aftur í bæinn á sunnudegi. Góð ferð með góðu fólki sem verður endurtekin í vetur ;o)
30.júlí-2.ágúst
Verslunarmannahelgi
Þá fór "stór" fjölskyldan upp í bústað, ég og Binni, Grétar og Spori, Bubba og Jara, Emma, Yuri, Aron (kærasti Yuri) og Oggi. Þau komu öll á undan mér þar sem ég var að vinna eitthvað, minnir föstudag og mánudag. Helgin fór í mikla vinnu í lóðinni og er þetta allt að koma. Grasið var slegið og Jónslundur var gerður mikið upp og er núna komið flott eldstæði til að grilla eða bara kveikja eld. Ég og Binni kíktum til Nonna frænda Binna, sem var þarna í bústað með vinafólki í Kjósinni og var sungið mikið og spilað þar. Við ákváðum að koma okkur heim eitthvað rétt fyrir 3 leitið en þar sem maður er í sveitinni þýðir ekkert annað en að labba (ekki hringir maður á leigubíl!!) og gerðum við það. Þetta er svo sem ekki mikil leið, ca 8 km, en það tók okkur alveg 2 klt með reyndar smá stoppi hjá nokkrum hestum á leiðinni, nokkrum sinnum. Daginn eftir var legið að mestu í leti og haft gott, mikill gestagangur var alla helgina og kíktu mamma og pabbi við hjá okkur og gáfum okkur lítil reynitré til að gróðursetja. Þeim var komið fyrir í steinagarðinum en verða færð á endanleganstað næsta vor/sumar. Ég þurfti svo að koma mér heim á sunnudeginum þar sem ég var að fara á morgunvakt á mánudeginum....svona er þessi vakta vinna. Þau hin voru eitthvað fram eftir á mánudeginum.
6.-8. ágúst
Roadtrip to Ísafjörður city
Mótorhjólaferðin mikla. Ég, Binni, Júlli bróðir og Solla konan hans vorum fyrr í sumar búin að ákveða að fara í smá roadtripp vestur á firði á hjólunum. Ég hef ekki farið vestur í ein 4 ár, eða síðan m&p fluttu suður. Mikla pælingar voru í hvernig við ættum að standa í þessu með farangurinn og var hluti af honum sendur með vél. Ferðin hófst um 9 hálf tíu héðan úr bænum og fórum við hina hefðbundnum leið nema í gegnum Búðardal og upp Bröttubrekku. Veðrið var meira og minna frábært alla leiðina og gekk ferðin vel þar til við komum í Reykjanes þar sem var byrjað að rigna á okkur. Áfram hélt ferðin. Binni greyið var orðin helkaldur þegar við stoppuðum rétt fyrir utan Álftafjörðinn til að hreyfa okkur aðeins, því hann er ekki með gler á hjólinu sínu. Þetta stutta stopp gerði þó mikið og brunuðum við síðasta fjörðin án stopps. Svo var komið í Skutulsfjörðinn. Get ekki sagt annað en maður hafi orðið svolítið klökkur að koma inn í fjörðinn og sjá fjöllin sín aftur og gamla heimabæinn. Við komum í húsið sem við gistum í um 4 leitið, drengirnir fóru í verslunarleiðangur og við skvísurnar tókum upp úr töskunum. Eftir matinn var tekinn smá lúr og svo ræs til að kíkja út á lífið. Það var reyndar hundleiðinlegt veður, en við fórum nú samt. Kíktum aðeins á Langa Manga í 1-2 bjóra. Tókum smá göngutúr um bæinn þar sem ég og Júlli vorum að segja gestunum frá hinu og þessu (hérna vann ég í fiski, hérna vann ég í niðursuðuverksmiðju, þetta var Norðurtanginn o.fl.) Svo var farið heim og undirbúið fyrir átök morgundagsins. Á laugardeginum var vaknað um 10 leitið og í þessari glampandi sól og blíðu, morgunmatur étinn á 1,23 mín og svo út. Byrjuðum á að fara út í Bolungarvík og sáum hvar göngin eiga að koma sitthvoru megin. Í Bolungarvík skelltum við okkur upp á Bolafjall sem sumir voru ekki alveg að meika vegna lofthræðslu en fóru nú samt. Nokkrar myndir teknar upp á fjalli og liðirnir hreyfði aðeins. Leiðinni niður náði lofthræðslan tökum á sumum sem ákváðu að stökkva af hjólinu rétt fyrir mjög krappa beygju (nánast 180°) og sögðust ætla að hlaupa niður fjallið. Asinn var svo mikill að viðkomandi tók ekki hjálminn af sér og var þetta því mjög kómískt að sjá þennan aðila hlaupa niður beygjuna í leðurklæðum með mótorhjólahjálm á hausnum og einmitt á þessum tímapkt kom bíll á móti, fullur af túristum sem gátum ekki annað en hlegið að þessari sýn sem og við hin reyndar líka. Viðkomandi sá að sér og settist á hjólið aftur, smá bið var á ferðinni niður meðan ferðafélagarnir jöfnuðu sig og náðu hlátrinum niður. Næsta stopp var á Flateyri, fengum okkur kaffi á krúttlegasta, ömmulegasta kaffihúsi sem ég hef séð Purka handverkshús og brúðusafn. Þarna eiga eldra fólks sína félgasmiðstöð, er þarna yfir veturinn að gera muni úr gleri og leir og selja svo ferðamönnum á sumrin. Það verður varla meira kósý að fá sér flatköku með hangikjöti, skúffuköku og kókómjólk með eina ömmu að prjóna við hliðina á sér. Hún sýndi okkur líka aðeins þarna á bakvið og var bara almennt æðisleg. Verst að við keyptum ekkert hjá þeim, sáum eiginlega strax eftir því. Við kíktum svo aðeins upp í varnargarð og nutum útsýnisins og héld svo ferðinni áfram. Enduðum á klassík, sem er sund á Suðureyri í sólinni. Nett nostalgía að keyra þarna framhjá, sjá gamla félagsheimilið sem er allt í niðurníðslu en þarna voru síðustu sveitaböllin eins og við þekkjum þau. Eftir sundið var drifið heim á Ísó aftur. Smá vesen var með mat því við vorum það seint á ferðinni en eftir lúrinn fengum við okkur að borða á Thai Koon sem var bara mjög gott. Fólk var svolítið þreytt eftir daginn en aftur skelltum við okkur út. Bryn var í bænum og hitti ég hana og spjallaði heillengi á Langa Manga, meira af fólki var í bænum þetta kvöldið og voru þau hin úti að spjalla við eitthvað fólk. Á endanum kom Binni til mín og við fórum heim í hús aftur þar sem við þurftum að ná góðum nætursvefni fyrir ferðina heim. Helgin var aðeins farin að segja til sín á sunnudeginum og var fólk almennt mjög þreytt og vorum við sammála því að næst, verður hvílt á sunnudeginum og farið heim á mánudegi. Sama fyrirkomulag var með farangurinn, hluti af honum var sendur með vél. Við bjuggumst svo sem við því að hann kæmist ekki fyrr en daginn eftir því þegar við vöknuðum var svartaþoka úti, ég stóð á norðurtanganum og sá ekki fjallið hinum megin sem er bara í nokkuð hundruð metra fjarlægð. Það létti svo til þegar sólin hækkaði og tími til að kveðja Ísafjörð eftir frábæra snilldarhelgi. Það var smá stopp í Súðavík og náðum á mynd nokkuð merkilegu, það var hákarl sem hafði villst inn fjörðinn og var bara að syndar þarna um greyið, ca. 2 metrar á lengd. Eftir annað smá stopp hjá vinnufélögum hennar Sollu var ferðinni formlega haldið áfram í þessu fína veðri. Við stoppuðum aftur inn í Kálfavík þar sem Bryn, Bogga og Hjalti (foreldrar Bryn) voru á leið suður og ég hafði ekki náð að hitta þá þessa helgina. Við stoppuðum þar líka og fengum rúnt um húsið sem Hjalti ólst upp í og voru myndir af fyrri húseigendum upp um alla veggi og gaman að heyra sögu þessa húss. Við vorum þarna á spjalli í stutta stund en svo var komið að því að halda áfram, en mikið rosalega var gott að hitta þau aftur eftir allan þennan tíma, minningarnar helltust alveg yfir mann. Ferðin gekk mjög vel það sem eftir var, veðrið var gott en hins vegar fann maður meiri þörf á stoppum þar sem hné og mjaðmaliðir voru orðnir frekar stífir og rassinn virkilega farinn að finna fyrir setunni. Við komum heim eitthvað um kl.22 um kvöldið, fengum okkur síðbúinn kvöldmat og svo beint í háttinn, þreytt, glöð og sátt eftir góða helgi sem verður klárlega endurtekin!!!
Næstu daga hjá mér var bara vinna meir og minna, og því lítið frá því að segja.
21.-22.ágúst
Reykjavíkurmaraþon 2010
Þá var loksins komið að áskorun ársins, eitthvað sem ég var búin að hlakka til og kvíða fyrir síðan ég skráði mig í vor í hálft maraþon. Var búin að vera vinna undanfarna viku en með því að byrgja mig upp að kolvetnum og drekka vel af vatni. Á föstudeginum fékk ég mér kjötsúpu sem vantar ekki orkuna í, hefði kannski átt að fá mér aðeins meira af kölvetnum þennan dag en varð svo sem ekki meint af. Á hlaupadaginn sjálfan vaknaði ég eldsnemma, fékk mér hafragraut og fór 4-5 sinnum yfir allt sem ég þurfti að hafa með mér. Tók svo strætó niðureftir svo Binni gæti tekið á móti mér og farið með mig heim á bílnum. Smá stress að taka strætó á réttum tíma og fara út á réttum stað. Þegar ég var komin niður eftr helltist kvíðin yfir mig því ég sá fullt af fólki, með rauð (hálft) og græn (heilt) spjöld utan á sér og hálft tími í hlaup, á ég að trúa því að fólk sé að hita upp í hálft tíma fyrir hlaup. Ég fór á Einar Ben þar sem Boot Camparar höfðu fengið athvarf fyrir eigur sínar, og róaðist ég aðeins við að koma þar inn því þar voru fleiri sem höfðu ekki verið að æfa stíft í allt sumar (tek það fram, alls ekki búin að æfa mig nægilega mikið í sumar. 2 x 12,8 km er ekki nóg fyrir 1/2 maraþon). 10 mín í hlaup dreif ég mig út....og svo reið skotið af. Mikill fjöldi af fólki er að taka þátt í þessu og fer hlaupið alltaf hægt af stað. Ég passaði mig á því að stoppa alltaf á vatnsstöðvunum og drekka Powerade og vatn og reyndi eins og ég gat að fara ekki of hratt. Fyrstu 10 km voru heldur fljótir að líða og náði ég milli tímanum 1:03 sem er bæting frá því í fyrra. Þegar ég var komin yfir millitímann fór að renna á mig tvær grímur og fann ég þreytuna koma rosalega upp í fæturnar hjá mér. Það voru kannski 2 km í næstu vatnsstöð en ég hljóp/skokkaði alveg þanngað. Hvíldi mig aðeins þar, fékk mér púst og að drekka og fann orkuna skila sér í fæturnar. Áfram hélt hlaupið. Upp Sundagarða að Vatnagörðum og þaðan upp á Sæbraut. Ég náði nokkrun veginn að halda mér hlaupandi, þó með nokkrum göngum sem ég reyndi að stíla alltaf inn á vatnspásurnar. Þegar ég er að koma á síðustu 2-3 km sé ég hvar Boot Camp bíllinn er og 2 þjálfaranna standa og hvetja liðið, þessi hvatning gaf mér einhverja óútskýrða auka orku og gaf ég nokkuð vel í á þessum kafla sem gaf mér einhvern versta hlaupasting sem ég hef fundið en náði að ganga hann af mér á nokkrum sek og tók upp hlaupið aftur og ákv að núna yrði hlaupið það sem eftir væri. Harpa nálgaðist óðfluga (samt ekki nógu hratt) og ég leit á úrið mitt og sá að ég mundi líklega ná markmiðunum mínum en bara ef ég held áfram á þessum hraða. Rétt áður en ég kom í beygjuna heyrði ég einhvern kalla "áfram, það er lítið eftir" og gaf ég aðeins meira í. Í beygjunni sá ég markið og heyrði og sá BC félaga hvetja mig áfram, gaf þá aðeins meira í. Sá þá loksins markið í allri sinni dýrð og heyrði hrópin og köllin frá fólki að hvetja mig (sem og aðra hlaupara) áfram og það var ekki annað hægt en að gefa sinn síðasta dropa í þessa síðustu metra. Markinu náð, tími 2:22:50 sem er það sem ég sagði fyrir hlaup "bara draumur í dós". Ég fékk peninginn fyrir hlaupið og sá konu innar við markið með myndavél sem sagði mér að brosa. Veit ekki alveg hvaða svip ég gaf henni en held að þjáningarfull brosgretta full stolti lýsi því nokkurn veginn. Svo kom stífleikinn. Gekk þarna um í girðingunni og vissi hvert ég ætti að fara. Leitaði að Binna en sá hann ekki, sem er svo sem ekki skrítið því það var stappað af fólki. Fór einhverja fjallabaksleið út úr girðinginni og þegar ég gekk til baka með fram markinu heyrði ég hvernig fagnaðarlætin jukust....sigurvegari úr heilmaraþoni var að koma í mark, rétt á eftir mér úr hálfmaraþoni. Ákvað að fara á Einar Ben og ná í dótið mitt og hringja í Binna því það mundi ekkert virka að leita að honum þarna. Ganga upp og niður stigann á Einari Ben er eitthvað sem ég hélt ég mundi látast við að gera en hafði það af og hitti Binna við strætóstöðina rétt hjá Austurstræti. Við komum okkur mjög hægt og rólega að bílnum sem var á háskólabílastæðinu og stoppuðum á Subway á leiðinni heim. Þegar ég kom heim gerði ég mér grein fyrir því að ég hefði ofreynt mig í hlaupinu. Komin með höfuðverk, magaverk eftir matinn, skalf öll og titraði, reyndi að sofna en gekk ekkert allan daginn ekki fyrr en ég fékk mér heitamjólk með hunangi og náði þá að sofna í ca. klt. Ég hafði drukkið vel af vatni yfir daginn og var laus við skjálftann um 7 leitið. Við vorum ekki alveg viss hvort við vildum/nenntum á djammið en ég dreif mig í fínni föt, málaði mig og fékk mér bjór. Við skelltum okkur á Nings í kvöldmat og ætluðum til Júlla og Sollu eftir matinn, það breyttist snögglega og sá ég þá að ég var ekki í neinu standi til að fara á eitthvað djamm eða niður í bæ. Við ákv því bara að taka því rólega, tókum okkur video og kúrðum upp í sófa með rokið úti. Ég var svo meir og minna allan sunnudaginn að jafna mig og haltraði áfram með mín íþróttameiðsl (vinstri ökklinn var eitthvað off, hnéinn bæði líka og hægri mjöðmin þoldi ekki mikið álag). Núna í dag er þetta allt komið í lag nema ökklinn, hann er enn eitthvað sár en er að skána.
Framundan er svo að koma reglu á líf sitt aftur, skólinn hefst á morgun og vinnan verður 3. hverja helgi. Björgunarsveitin heldur líka áfram og verður 2. helgi í mánuði.
Þetta er búið að vera snilldarsumar, með ferðalögum um landið, vinna og frí, hitta góða vini í sólinni og bara almenn vellíðan. Hefði ekki geta beðið um meira og vona bara að mitt síðasta ár í skólanum gangi jafnvel upp og sumarið.
sunnudagur, júlí 11, 2010
Útilega 10-11 júlí
Það kom loksins að því að við drifum okkur í útilegu.
Við byrjuðum á því að skella okkur á tjald sem hefur verið á innkaupalistanum hjá mér í vetur þar sem maður er byrjaður í björgunarsveit. Ég keypti 4 manna 3 árstíða tjald hjá Íslensku ölpunum frá Zajo sem er ekki þekkt merki en ódýrt og þeir hafa víst verið með það í einhver ár. Ég ákvað að skella mér á eitt slíkt á 25 þús frekar en að kaupa Vango, North Face eða frá öðru þekktu merki á 60 þús + og held ég barasta að ég hafi gert ágætis kaup. Ég fjárfesti líka í nýrri dýnu, sjálfuppblásanlegri (þurfti smá hjálp svona í fyrsta skiptið) í Útilíf, eitthvað sem ég hugsaði sárlega til í Fyrstu hjálpinni, Ferðamennskunni og Fjallamennskunni :o/Nema hvað við byrjuðum ferðina snemma á laugardagsmorgni og vorum lögð af stað fyrir 9 og brunuðum beint austur, fram hjá Hveró, Selfoss, Hellu og stutt stopp á Hvolsvelli (pylsa og kók). Við stoppuðum svo aftur við Seljalandsfoss og smelltum af nokkrum myndum af fossinum í bak og fyrir (bókstaflega).
Næsti foss var svo Skógafoss og tókum við smá göngu meðfram ánni, gengum í 30-45 mín með tilheyrandi myndatökum.
Áfram hélt ferðin að Vík í Mýrdal þar sem var aftur stoppað, wc + olía og kíktum aðeins í túristabúðina en létum það vera að versla eitthvað þar. Næst lá leiðin yfir Mýrdalssand og Eldhraun og stoppuðum aðeins á Kirkjubæjarklaustri. Binni hafði gist þar í einhverju skólaferðalagi fyrir "nokkrum" árum og tókum við einn hring þar og nokkrar myndir af fossi/á sem rennur í gegnum bæinn. Ég sá svo þarna 4 ferkantaðar grindur upp í fjalli sem myntu mig óneitanlega á ártalsgrindurnar fyrir vestan þó sé lagt ívið meira í það ártal (fyrir þá sem ekki vita, þá eru þær í rúmlega hálftíma göngu upp í fjalli fyrir ofan Eyrina og eru grindurnar 8 talsins, gamla og nýja árið). Ekki var stoppið lengra þar og var næsta áætlaða stopp í Skaftafell. Þegar við komum að þanngað sáum við að við vorum á góðum tíma og ákváðum að fylla bílinn aftur og halda aðeins áfram að Jökulsárlóni 
og Reynivöllum í Suðursveit 
þar sem Binni og hans stórfjölskylda höfðu farið í bústaðarferð 3-4 sumur í röð, viku í senn. Binni hafði nefnlega ætlað að fara þanngað frekar lengi og ekki hægt að sleppa því þegar var komið svona nálægt. Mjög fallegur staður og rifjuðust upp margar góðar minningar hjá Binna þar. Við héldum svo til baka í Skaftafell þar sem tjaldinu var tjaldað og matur grillaður. Reyndar ekki á flotta ferðagasgrillinu sem ég vann á árshátíð Lauga-ás hér um árið en á hrað-grilli sem við keyptum á bensínstöðinni á Freysnesi á 200% álagningu. Þetta var voðalega krúttlegur kvöldverður og líklega sá rómantískasti hjá okkur parinu þarna í útilegustólunum með lítið plastborð í rigningu sem var að reyna að vera eitthvað en fékk ekki að vera meira en smá úði í senn. Við skelltum okkur fljótlega eftir matinn inn í tjald og hituðum okkur kakó, föttuðum þá að við klikkuðum á einhverju mesta aðalatriði í hvaða útilegu sem er og það eru spil. Ég skokkaði út í þjónustumiðstöð eftir spilum og fékk þá litla rigningin útrás þessar 5 mín sem ég var úti og kom ég vægast sagt rennandi blaut til baka. Við spiluðum til ca. 11 og lögðumst þá útaf mjög þreytt eftir daginn. Binni fékk nýju fínu dýnuna þar sem hann var með verri svefnpoka en ég. Eitthvað var nýja dýnan ekki nógu góð fyrir hann og svaf hann voða lítið í nótt meðan ég steinsvaf nánast alla nóttina, fyrir utan nokkru sinnum í veltingi milli hliða. Við vöknuðum svo snemma í morgun og var það ekki leiðinleg sjónin útum tjaldið, sólin að rísa upp yfir Hvannadalshnjúk.
Við fengum okkur morgunmat í morgunsólinni og smá kakó og tókum svo allt dótið saman. Við veltum því fyrir okku að ganga upp að Svartafoss en ganga þanngað er 1 - 1 1/2 upp og niður og vildum við ekki vera í einhverju spani til baka til Rvk. Við ákváðum að drýfa okkur af stað og stoppa frekar við Dyrhólaey og skoða okkur aðeins þar um. Ég tók nokkrar myndir af öldunum meðan Binni skoðaði flottu steinana í fjörunni. 
Einn selur skaut hausnum aðeins upp og rétt þegar við sáum að þetta var selur stakk hann sér til sunds aftur og sást ekki meir. Við héldum svo ferðinni áfram heim og þar sem við vorum að keyra framhjá einhverju sem ég hafði þegar séð, var ég ekki lengi að sofna í farþegasætinu. Vaknaði svo aftur þegar við vorum að koma inn í Selfoss. Við hentum dótinu heim, í sturtu og svo út aftur fyrst að sólin er farin að láta sjá sig aftur. Skiluðum bílum til pabba og svo heim í tæka tíð fyrir úrslitaleik HM.
Vel heppnuð útilega og tjaldið stóðst úrhellisrigninguna um nóttina. Næst er spurning um að fara með tjaldið upp á Þingvelli og taka rúnt upp á Gullfoss og Geysi.
Sumarið er búið að vera mjög gott og stefnir í að halda því áfram :o)
Við byrjuðum á því að skella okkur á tjald sem hefur verið á innkaupalistanum hjá mér í vetur þar sem maður er byrjaður í björgunarsveit. Ég keypti 4 manna 3 árstíða tjald hjá Íslensku ölpunum frá Zajo sem er ekki þekkt merki en ódýrt og þeir hafa víst verið með það í einhver ár. Ég ákvað að skella mér á eitt slíkt á 25 þús frekar en að kaupa Vango, North Face eða frá öðru þekktu merki á 60 þús + og held ég barasta að ég hafi gert ágætis kaup. Ég fjárfesti líka í nýrri dýnu, sjálfuppblásanlegri (þurfti smá hjálp svona í fyrsta skiptið) í Útilíf, eitthvað sem ég hugsaði sárlega til í Fyrstu hjálpinni, Ferðamennskunni og Fjallamennskunni :o/Nema hvað við byrjuðum ferðina snemma á laugardagsmorgni og vorum lögð af stað fyrir 9 og brunuðum beint austur, fram hjá Hveró, Selfoss, Hellu og stutt stopp á Hvolsvelli (pylsa og kók). Við stoppuðum svo aftur við Seljalandsfoss og smelltum af nokkrum myndum af fossinum í bak og fyrir (bókstaflega).
Næsti foss var svo Skógafoss og tókum við smá göngu meðfram ánni, gengum í 30-45 mín með tilheyrandi myndatökum.
Áfram hélt ferðin að Vík í Mýrdal þar sem var aftur stoppað, wc + olía og kíktum aðeins í túristabúðina en létum það vera að versla eitthvað þar. Næst lá leiðin yfir Mýrdalssand og Eldhraun og stoppuðum aðeins á Kirkjubæjarklaustri. Binni hafði gist þar í einhverju skólaferðalagi fyrir "nokkrum" árum og tókum við einn hring þar og nokkrar myndir af fossi/á sem rennur í gegnum bæinn. Ég sá svo þarna 4 ferkantaðar grindur upp í fjalli sem myntu mig óneitanlega á ártalsgrindurnar fyrir vestan þó sé lagt ívið meira í það ártal (fyrir þá sem ekki vita, þá eru þær í rúmlega hálftíma göngu upp í fjalli fyrir ofan Eyrina og eru grindurnar 8 talsins, gamla og nýja árið). Ekki var stoppið lengra þar og var næsta áætlaða stopp í Skaftafell. Þegar við komum að þanngað sáum við að við vorum á góðum tíma og ákváðum að fylla bílinn aftur og halda aðeins áfram að Jökulsárlóni 
og Reynivöllum í Suðursveit 
þar sem Binni og hans stórfjölskylda höfðu farið í bústaðarferð 3-4 sumur í röð, viku í senn. Binni hafði nefnlega ætlað að fara þanngað frekar lengi og ekki hægt að sleppa því þegar var komið svona nálægt. Mjög fallegur staður og rifjuðust upp margar góðar minningar hjá Binna þar. Við héldum svo til baka í Skaftafell þar sem tjaldinu var tjaldað og matur grillaður. Reyndar ekki á flotta ferðagasgrillinu sem ég vann á árshátíð Lauga-ás hér um árið en á hrað-grilli sem við keyptum á bensínstöðinni á Freysnesi á 200% álagningu. Þetta var voðalega krúttlegur kvöldverður og líklega sá rómantískasti hjá okkur parinu þarna í útilegustólunum með lítið plastborð í rigningu sem var að reyna að vera eitthvað en fékk ekki að vera meira en smá úði í senn. Við skelltum okkur fljótlega eftir matinn inn í tjald og hituðum okkur kakó, föttuðum þá að við klikkuðum á einhverju mesta aðalatriði í hvaða útilegu sem er og það eru spil. Ég skokkaði út í þjónustumiðstöð eftir spilum og fékk þá litla rigningin útrás þessar 5 mín sem ég var úti og kom ég vægast sagt rennandi blaut til baka. Við spiluðum til ca. 11 og lögðumst þá útaf mjög þreytt eftir daginn. Binni fékk nýju fínu dýnuna þar sem hann var með verri svefnpoka en ég. Eitthvað var nýja dýnan ekki nógu góð fyrir hann og svaf hann voða lítið í nótt meðan ég steinsvaf nánast alla nóttina, fyrir utan nokkru sinnum í veltingi milli hliða. Við vöknuðum svo snemma í morgun og var það ekki leiðinleg sjónin útum tjaldið, sólin að rísa upp yfir Hvannadalshnjúk.
Við fengum okkur morgunmat í morgunsólinni og smá kakó og tókum svo allt dótið saman. Við veltum því fyrir okku að ganga upp að Svartafoss en ganga þanngað er 1 - 1 1/2 upp og niður og vildum við ekki vera í einhverju spani til baka til Rvk. Við ákváðum að drýfa okkur af stað og stoppa frekar við Dyrhólaey og skoða okkur aðeins þar um. Ég tók nokkrar myndir af öldunum meðan Binni skoðaði flottu steinana í fjörunni. 
Einn selur skaut hausnum aðeins upp og rétt þegar við sáum að þetta var selur stakk hann sér til sunds aftur og sást ekki meir. Við héldum svo ferðinni áfram heim og þar sem við vorum að keyra framhjá einhverju sem ég hafði þegar séð, var ég ekki lengi að sofna í farþegasætinu. Vaknaði svo aftur þegar við vorum að koma inn í Selfoss. Við hentum dótinu heim, í sturtu og svo út aftur fyrst að sólin er farin að láta sjá sig aftur. Skiluðum bílum til pabba og svo heim í tæka tíð fyrir úrslitaleik HM.Vel heppnuð útilega og tjaldið stóðst úrhellisrigninguna um nóttina. Næst er spurning um að fara með tjaldið upp á Þingvelli og taka rúnt upp á Gullfoss og Geysi.
Sumarið er búið að vera mjög gott og stefnir í að halda því áfram :o)
fimmtudagur, maí 27, 2010
Próflok og Eurovision...
Eurovision....
Eins og oft áður en landinn að missa sig yfir Júróvisíon og enn og aftur erum við að fara að vinna þetta. Var á youtube að fá smá nostalgíu og rifja upp hin og þessi myndbönd, Nína stendur alltaf fyrir sínu, Icy rífur að sjálfsögðu upp alíslenska egóið, Palli kemur með eðaleurofílingnn og svo inn á milli koma kjánahrollsgæsahúðin sem enginn vill muna eftir (Hægt og hljótt!!!).
Það er samt alveg magnað hvað það þarf "lítið" til að við að ná egóinu upp hjá þessari þjóð (við erum náttúrulega best...hinir bara vita það ekki) en árið 1986 tókum við fyrst þátt með Icy og þá vorum við sko að fara að meika það en gerðist ekki...næstu árin vorum við alltaf að fara að meika það og sendum einstaka sinnum inn eitthvað svona gríndæmi eins og Sókrates og Sjúbbídú. Svo ætlaði allt um koll að keyra árið 1999 þegar Selma var í topp baráttunni um fyrsta sætið og var góður möguleiki á því alveg fram að næst síðustu þjóðinni og Svíagrýlan hirti sigurinn af okkur. Næsta árið vorum við aftur svoooooo að fara að vinna þessa keppni með Tell me en lentum í 12. sæti og Danmörk vann með gömlu köllunum. Næstu 10 árin gerist svo sem ekki mikið, við erum með, við erum ekki með, við gefum skít í keppnina og sendum Silvíu Nótt sem er einhver mesti brandari sem Evrópa hefur misskilið fyrr og síðar þar til í fyrra 2009 þegar við nældum okkur í 2. sætið, vorum reyndar í baráttu um 2. eða 3. sætið og kom það ekki í ljós fyrr en á síðustu atkvæðum og þá var það Norsari sem hirti sigurinn okkur. Það er ekki laust við það að maður finni fyrir smá svona "við erum að fara að vinna þetta núna" viðhorfið eins og var mikið hérna í gamla daga, þegar við vorum að fara að vinna en lentum í 12-16. sæti.
Þannig spurningin er þessi: eru væntingar okkar til sigurs raunhæfar eða er þetta "við erum best í heimi" viðhorfið endurvakið og við lendum í 12. sæti eins og fyrir 10 árum eða þaðan af verra....16 sæti!?! (erum reyndar 16. í röðinni á laugardaginn)
Ég er alla vega spennt fyrir laugardeginum og vona að hann verði jafngóður og í fyrra...það var fyrsti alminnilega sólardagurinn eftir hrun, allir að grilla, Ísland að brillera í Eurovision og fólk áberandi glatt og skemmta sér vel í miðbænum, en smá meiri Euronostalgía á youtube
...já og prófin eru búin PUNKTUR!!!!
Eins og oft áður en landinn að missa sig yfir Júróvisíon og enn og aftur erum við að fara að vinna þetta. Var á youtube að fá smá nostalgíu og rifja upp hin og þessi myndbönd, Nína stendur alltaf fyrir sínu, Icy rífur að sjálfsögðu upp alíslenska egóið, Palli kemur með eðaleurofílingnn og svo inn á milli koma kjánahrollsgæsahúðin sem enginn vill muna eftir (Hægt og hljótt!!!).
Það er samt alveg magnað hvað það þarf "lítið" til að við að ná egóinu upp hjá þessari þjóð (við erum náttúrulega best...hinir bara vita það ekki) en árið 1986 tókum við fyrst þátt með Icy og þá vorum við sko að fara að meika það en gerðist ekki...næstu árin vorum við alltaf að fara að meika það og sendum einstaka sinnum inn eitthvað svona gríndæmi eins og Sókrates og Sjúbbídú. Svo ætlaði allt um koll að keyra árið 1999 þegar Selma var í topp baráttunni um fyrsta sætið og var góður möguleiki á því alveg fram að næst síðustu þjóðinni og Svíagrýlan hirti sigurinn af okkur. Næsta árið vorum við aftur svoooooo að fara að vinna þessa keppni með Tell me en lentum í 12. sæti og Danmörk vann með gömlu köllunum. Næstu 10 árin gerist svo sem ekki mikið, við erum með, við erum ekki með, við gefum skít í keppnina og sendum Silvíu Nótt sem er einhver mesti brandari sem Evrópa hefur misskilið fyrr og síðar þar til í fyrra 2009 þegar við nældum okkur í 2. sætið, vorum reyndar í baráttu um 2. eða 3. sætið og kom það ekki í ljós fyrr en á síðustu atkvæðum og þá var það Norsari sem hirti sigurinn okkur. Það er ekki laust við það að maður finni fyrir smá svona "við erum að fara að vinna þetta núna" viðhorfið eins og var mikið hérna í gamla daga, þegar við vorum að fara að vinna en lentum í 12-16. sæti.
Þannig spurningin er þessi: eru væntingar okkar til sigurs raunhæfar eða er þetta "við erum best í heimi" viðhorfið endurvakið og við lendum í 12. sæti eins og fyrir 10 árum eða þaðan af verra....16 sæti!?! (erum reyndar 16. í röðinni á laugardaginn)
Ég er alla vega spennt fyrir laugardeginum og vona að hann verði jafngóður og í fyrra...það var fyrsti alminnilega sólardagurinn eftir hrun, allir að grilla, Ísland að brillera í Eurovision og fólk áberandi glatt og skemmta sér vel í miðbænum, en smá meiri Euronostalgía á youtube
...já og prófin eru búin PUNKTUR!!!!
mánudagur, mars 22, 2010
Árshátíð Ársæls
Árshátíð Ársæls var haldin með glæsibrag á Hótel Loftleiðum á laugardaginn. Við nýliðarnir sáum um annað videoið af tveimur og tókst okkur all svakalega vel til :o) videoið var sett á facebook en ég vona að það verði hægt að horfa á það hérna. Maturinn var rosalega góður með æðislegum eftirrétt og hefði þetta verið alveg meiriháttar hefði DJ-inn verið AÐEINS betri, en það dugar víst ekki að kvarta undan því núna. Eftir Hótel Loftleiðir arkaði hópurinn niður á Danska barinn (formerly known as Ari í Ögri). Ég var orðin svolítið þreytt endan búin að þramma fram og tilbaka á nettum háum hælum og ekki náð að venja mig mikið við (nokkrir klt daginn áður gera líklega ekki mikið). Bryn kom og hitti mig á barnum og við spjölluðum aðeins enda ekki búnar að hittast í tvo mánuði meðan hún var úti í Kenýa og Indlandi. Ég skellti mér svo fljótlega heim og hitti svo skemmtilega á að Binni var að koma heim á svipuðum tíma og ég.
Sunnudagurinn var svo tekinn með ró eins og hægt er. Næsta helgi verður álíka fjör þegar Vorfögnuður og 5 ára afmæli Boot Camp verður haldið :o)
Sunnudagurinn var svo tekinn með ró eins og hægt er. Næsta helgi verður álíka fjör þegar Vorfögnuður og 5 ára afmæli Boot Camp verður haldið :o)
mánudagur, mars 08, 2010
Rústabjörgun
jæja lets blog some blog...það verður víst nóg að gera hjá mér í mars mánuði sem verður vert að nefna og því um að gera að halda í við bloggið (þó maður virðist nú ekki gera það skólalega séð, en það er annað mál)
Núna á helginni var síðasta helgarnámskeiðið sem var rústabjörgunarnámskeiðið á Gufuskálum í einhverju mesta rokrassgati sem sögur fara af.
Ferðin byrjaði á föstudaginn og eftir 3 klt akstur áttum við að taka smá æfingum sem fólst í því að skríða öll saman í göngum, búin til úr steypuröri, í myrkri (engin höfuðljós) sem ég hefði verið rosalega spennt fyrir en þar sem göngin voru full af snjó og vatni var ákveðið að bíða með það fram á sunnudag fyrir þá sem vildu, annars hefðum við verið blaut og köld alla helgin. Svolítið skemmtileg tilbreyting að leiðbeinendur taki tillit til þess. Önnur tilbreyting var sú að við vorum í húsi og sváfum á rúmi/beddum/sófa og höfðum eldurnaraðstöðu og sturtu (og "heitan" pott, kem að því síðar). Við vorum 11 saman í íbúðinni sem ég var í og virðist sem helstu hávaðseggirnir hafi safnast saman í þeirri íbúð en meira rólega fólkið í hinni íbúðinni. Svolítill galsi var í fólki þó erfiðin hafi ekki verið byrjuð og tók smá tíma að ná hlátrinum niður og fara að sofa. Brandari kvöldsins var svo víst þegar ég var komin upp í beddann minn (við vorum 5 saman í stofunni) og að koma mér fyrir þegar Árni gekk fram hjá og fannst það virkilega sniðug hugmynd að ýta aðeins í beddann. Að ýta í beddann leiddi svo í að taka upp endann þar sem labbirnar voru (beddinn leggst saman eins og samloka). Þetta endaði með því að fæturnar við höfuðið lögðust niður um hjarirnar og ég skall með höfuðið á borðkantinn. Sem betur fer vissi ég að borðinu fyrir aftan mig og passaði upp á höfuðið en restin af fólkinu veltist um af hlátri á gólfinu og það liðu um 15 mín þar til Árni gat stunið upp úr sér "fyrirgefðu" og "er allt í lagi með þig?" Einhverra hluta vegna tókst honum og Arnari að snúa þessari sögu upp í það ég hafi beygt beddann og gert þetta sjálf!!!! Þetta er hins vegar það sem gerðist sama hvað hver segir hvað!!!!
Laugardagurinn byrjaðir eeeeeeeeeeeeeeeldsnemma með fyrirlestri kl.8:00 til hádegis. Eftir klt hádegi var okkur skipt í 4 hópa og fengum 4 pósta tengda rústabjörguna.
1. pósturinn sem ég og minn hópur fórum í var hlustun. Þá er maður með ákveðið tæki sem nemur hljóð eftir vegg, gólfi, rörum og fl. Æfingin gekk s.s. út að það að lítill hlutur var undir kassa og var að pikka í gólfið. Svo átti maður að ganga um og leggja hlustina að gólfinu eða einhverju og reyna að átta sig á hvaðan hljóðið er að koma. Maður mátti hins vegar ekki leggja hlustina á kassana og mátti bara lyfta upp kassa einu sinni. Mér mistókst í þessari æfingu, þ.e.a.s. ég fann ekki tækið.
2. pósturinn var að smíða styrkingar í gám. Það er ákveðið kerfi sem er notað til að smíða þessar styrkingar og þurftum við að mæla lengdina og svo saga timbur niður í þá lengd sem við þurftum mínus 2 x hraukar sem notaðir eru til styrkingar. Erfitt að útskýra þetta á rituðu en þetta meikar alveg sens þegar maður er að gera þetta. Við þurftum þó ekki að saga neitt niður en við þurftum að leita að bútunum svo æfingin væri ekki alltof stutt.
3. pósturinn var svo að draga níðþungan gám/hólk eða eitthvað svoleiðis dót ofan af holu í jörðinni. Við þurftum að nota rör, spítur og tallíu til að draga þyngslið yfir. Það gekk kannski ekki alveg best og vorum við nokkuð lengi að því enda bara 4 stelpur og 1 strákur þannig ég kenni þessu frekar um kröftum heldur en tækni og hana nú!!
4. pósturinn var svolítið skemmtilegur. Þá þurftum við að lyfta upp örugglega svona 500 kg steypuplötu og tryggja með hraukum (trébútar að sömu stærð). Það var smá basl og þurftum renna stoðum undir hvert horn 4 hæðir. Hins vegar þegar það var búið var komið að því að reyna á traustið og renna sér undir plötuna og ofan í holuna sem var þar undir. Það tók alveg smá á en samt mjög svo töff.
Eftir æfingarnar var dagurinn eiginlega búinn og við fórum aftur upp í íbúð og elduðum okkur eitt og annað. Svo var vídeókvöld þar sem við horfðum á klt myndband um jarðskjálfta í Mexíkó 1985. Miða við það sem hefur gerst í heiminum í dag, Haiti, Chile og Tyrkland þá er rústabjörgun eitthvað sem er mjög nauðsynlegt.
Eftir videoið fórum við tilbaka og skelltum okkur í heitapottinn. Tróðum okkur 11 stk í 6 manna pott. Needless to say, var mjög þröngt. Það var næstum því alveg kósýlegt í pottinum það var hins vegar hávaðarok og hitastigið var fljótt að falla niður í 36°C. Eftir pottinn fóru strákarnir (Addi og Arnar) að baka pönnsur fyrir liðið sem féll illilega vel í hópinn. Við kíktum svo aðeins í heimsókn í hina íbúðina þar sem fólk var hið rólegasta eftir annasaman dag. Við fórum svo fljótlega að hátta til að vera fersk næsta dag, eitthvað rétt yfir miðnætti. Rétt þegar við vorum að festa svefn kveiknaði allt í einu á sjónvarpinu!!! Ég og Sigrún hrukkum við endan næstar sjónvarpinu og Sigrún teygði sig og slökkti á því. Hjartað skaust liggur við upp í heila og tók smá tíma að ná sér niður aftur. Aftur þegar ég var rétt að ná að sofna hringir síminn hjá mér og Sigrúnu á sama tíma úr óþekktu númeri!!! Ég veit ekki hvert litla hjartað mitt ætlaði, að verða brugðið svona rosalega á svona skömmum tíma. Aftur reyndum við að sofna og var maður við það að sofna þegar einhver hlepur framhjá, ber á hurðina og kalla "útkall, útkall, mæting eftir 5 mínútur". Aftur hrukkum við upp og núna strákarnir í stofunni með okkur. Eftir smá stund ákváðum við þó að þetta hlyti að vera djók því enginn annar var farinn að hreyfa sig og engin hreyfing í hinni íbúðinni eða hinu fólkinu með okkur í íbúð. Þannig við skelltum okkur bara aftur á koddan til að halda áfram að sofa. Eftir 10 mín er aftur bankað og kallað á útkall. Við rumskum við okkur og byrjum að klæða okkur og koma okkur á fætur. Katrín fór upp og vekja hina. Hins vegar þegar við erum komin út, var allt slökkt. Strákarnir tóku smá rúnt niður á svæðið og kennslustofurnar en enginn við nein staðar. Fer þá að renna upp fyrir okkur að þetta er andskotans hrekkur!!! Þá er spurningin hverjir voru þetta, voru þetta leiðbeinendurnir og þau í hinni íbúðinni ekki vaknað eða voru þetta þau í hinni íbúðinni sem er frekar ólíklegt því allir þeir sem gætu dottið þetta voru í minni íbúð. Það kom svo á daginn að þeim datt þetta víst ekki í hug að sjálfsdáðum heldur fengið hugmyndir af því sem leiðbeinendurnir höfðu gert á sínum námskeiðum hér í den...þau fá ekki fullt kredit fyrir þetta!!! Eftir allt vesenið held ég að ég hafi náð að sofna um svona 3 hálf4....
Sunnudagurinn byrjaði svo mjög þreyttur kl.8:00 með fyrirlestri. Kl 13 var svo æfing niðri á svæði þar sem við áttum að bjarga fólki úr rústum. Ógeðslega gaman að skipuleggja og renna upp stoðum og tryggingum og troða sér inni í litla glufur til að koma manneskjunni út. Í rústinni þar sem ég var með í hóp var steypuplata skáhalt yfir gólfinu og þurfti maður að skríða á maganum til að komast að sjúklingnum. Hann var svo í mjög þröngu steypuröri og gatið til að ná honum út var með steypujárni niður úr og upp úr og munaði mjög litlu að reka hana upp undir í járnir, s.s. mjög erfiðar aðstæður. Því miður vorum við of sein í að bjarga þessari konu og hrundi byggingin áður en við komumst út, en við björguðum hinnum sjúklingnum.
Síðasta verkefni dagsins var svo að skríða í göngunum fyrir þá sem vildu. Fengum hins vegar að vera með ljósin á og aðeins styttri vegalengd en það sem við áttum að fara á föstudagskvöldið. Ég þakka fyrir að ég fann ekki fyrir neinni innilokunarkennd en það er svo sem auðvelt þegar maður veit að maður er öruggur og kemst út.
Svo var 3 klt keyrsla heim þar sem fólk svaf mismikið en flestir þó eitthvað. VIð enduðum á stælnum í hamborgar um kl. níu um kvöldið eitthvað sem við hefðum átt að vera löngu byrjuð á að gera. Munum standa okkur betur næsta vetur í því.
Þetta var svo öll rústabjörgunin, held að þetta sé hópur fyrir mig og þaðan kannski í Alþjóðabjörgunarsveitina (þeir sem fara á hamfarasvæðin).
Annað sem er að gerast í mánuðinum er árshátíð Ársæls og helgina eftir er vorfögnuður Boot Camp. Þar á eftir eru það páskarnir en ég er að vinna þá helgi.
Núna þessa dagan er skólinn bara stjórnun og skipulagning sem virðist ekki ná yfir neitt annað (þ.e. stjórnunin og skipulagningin)
Bið að heilsa ykkur í bili....
Núna á helginni var síðasta helgarnámskeiðið sem var rústabjörgunarnámskeiðið á Gufuskálum í einhverju mesta rokrassgati sem sögur fara af.
Ferðin byrjaði á föstudaginn og eftir 3 klt akstur áttum við að taka smá æfingum sem fólst í því að skríða öll saman í göngum, búin til úr steypuröri, í myrkri (engin höfuðljós) sem ég hefði verið rosalega spennt fyrir en þar sem göngin voru full af snjó og vatni var ákveðið að bíða með það fram á sunnudag fyrir þá sem vildu, annars hefðum við verið blaut og köld alla helgin. Svolítið skemmtileg tilbreyting að leiðbeinendur taki tillit til þess. Önnur tilbreyting var sú að við vorum í húsi og sváfum á rúmi/beddum/sófa og höfðum eldurnaraðstöðu og sturtu (og "heitan" pott, kem að því síðar). Við vorum 11 saman í íbúðinni sem ég var í og virðist sem helstu hávaðseggirnir hafi safnast saman í þeirri íbúð en meira rólega fólkið í hinni íbúðinni. Svolítill galsi var í fólki þó erfiðin hafi ekki verið byrjuð og tók smá tíma að ná hlátrinum niður og fara að sofa. Brandari kvöldsins var svo víst þegar ég var komin upp í beddann minn (við vorum 5 saman í stofunni) og að koma mér fyrir þegar Árni gekk fram hjá og fannst það virkilega sniðug hugmynd að ýta aðeins í beddann. Að ýta í beddann leiddi svo í að taka upp endann þar sem labbirnar voru (beddinn leggst saman eins og samloka). Þetta endaði með því að fæturnar við höfuðið lögðust niður um hjarirnar og ég skall með höfuðið á borðkantinn. Sem betur fer vissi ég að borðinu fyrir aftan mig og passaði upp á höfuðið en restin af fólkinu veltist um af hlátri á gólfinu og það liðu um 15 mín þar til Árni gat stunið upp úr sér "fyrirgefðu" og "er allt í lagi með þig?" Einhverra hluta vegna tókst honum og Arnari að snúa þessari sögu upp í það ég hafi beygt beddann og gert þetta sjálf!!!! Þetta er hins vegar það sem gerðist sama hvað hver segir hvað!!!!
Laugardagurinn byrjaðir eeeeeeeeeeeeeeeldsnemma með fyrirlestri kl.8:00 til hádegis. Eftir klt hádegi var okkur skipt í 4 hópa og fengum 4 pósta tengda rústabjörguna.
1. pósturinn sem ég og minn hópur fórum í var hlustun. Þá er maður með ákveðið tæki sem nemur hljóð eftir vegg, gólfi, rörum og fl. Æfingin gekk s.s. út að það að lítill hlutur var undir kassa og var að pikka í gólfið. Svo átti maður að ganga um og leggja hlustina að gólfinu eða einhverju og reyna að átta sig á hvaðan hljóðið er að koma. Maður mátti hins vegar ekki leggja hlustina á kassana og mátti bara lyfta upp kassa einu sinni. Mér mistókst í þessari æfingu, þ.e.a.s. ég fann ekki tækið.
2. pósturinn var að smíða styrkingar í gám. Það er ákveðið kerfi sem er notað til að smíða þessar styrkingar og þurftum við að mæla lengdina og svo saga timbur niður í þá lengd sem við þurftum mínus 2 x hraukar sem notaðir eru til styrkingar. Erfitt að útskýra þetta á rituðu en þetta meikar alveg sens þegar maður er að gera þetta. Við þurftum þó ekki að saga neitt niður en við þurftum að leita að bútunum svo æfingin væri ekki alltof stutt.
3. pósturinn var svo að draga níðþungan gám/hólk eða eitthvað svoleiðis dót ofan af holu í jörðinni. Við þurftum að nota rör, spítur og tallíu til að draga þyngslið yfir. Það gekk kannski ekki alveg best og vorum við nokkuð lengi að því enda bara 4 stelpur og 1 strákur þannig ég kenni þessu frekar um kröftum heldur en tækni og hana nú!!
4. pósturinn var svolítið skemmtilegur. Þá þurftum við að lyfta upp örugglega svona 500 kg steypuplötu og tryggja með hraukum (trébútar að sömu stærð). Það var smá basl og þurftum renna stoðum undir hvert horn 4 hæðir. Hins vegar þegar það var búið var komið að því að reyna á traustið og renna sér undir plötuna og ofan í holuna sem var þar undir. Það tók alveg smá á en samt mjög svo töff.
Eftir æfingarnar var dagurinn eiginlega búinn og við fórum aftur upp í íbúð og elduðum okkur eitt og annað. Svo var vídeókvöld þar sem við horfðum á klt myndband um jarðskjálfta í Mexíkó 1985. Miða við það sem hefur gerst í heiminum í dag, Haiti, Chile og Tyrkland þá er rústabjörgun eitthvað sem er mjög nauðsynlegt.
Eftir videoið fórum við tilbaka og skelltum okkur í heitapottinn. Tróðum okkur 11 stk í 6 manna pott. Needless to say, var mjög þröngt. Það var næstum því alveg kósýlegt í pottinum það var hins vegar hávaðarok og hitastigið var fljótt að falla niður í 36°C. Eftir pottinn fóru strákarnir (Addi og Arnar) að baka pönnsur fyrir liðið sem féll illilega vel í hópinn. Við kíktum svo aðeins í heimsókn í hina íbúðina þar sem fólk var hið rólegasta eftir annasaman dag. Við fórum svo fljótlega að hátta til að vera fersk næsta dag, eitthvað rétt yfir miðnætti. Rétt þegar við vorum að festa svefn kveiknaði allt í einu á sjónvarpinu!!! Ég og Sigrún hrukkum við endan næstar sjónvarpinu og Sigrún teygði sig og slökkti á því. Hjartað skaust liggur við upp í heila og tók smá tíma að ná sér niður aftur. Aftur þegar ég var rétt að ná að sofna hringir síminn hjá mér og Sigrúnu á sama tíma úr óþekktu númeri!!! Ég veit ekki hvert litla hjartað mitt ætlaði, að verða brugðið svona rosalega á svona skömmum tíma. Aftur reyndum við að sofna og var maður við það að sofna þegar einhver hlepur framhjá, ber á hurðina og kalla "útkall, útkall, mæting eftir 5 mínútur". Aftur hrukkum við upp og núna strákarnir í stofunni með okkur. Eftir smá stund ákváðum við þó að þetta hlyti að vera djók því enginn annar var farinn að hreyfa sig og engin hreyfing í hinni íbúðinni eða hinu fólkinu með okkur í íbúð. Þannig við skelltum okkur bara aftur á koddan til að halda áfram að sofa. Eftir 10 mín er aftur bankað og kallað á útkall. Við rumskum við okkur og byrjum að klæða okkur og koma okkur á fætur. Katrín fór upp og vekja hina. Hins vegar þegar við erum komin út, var allt slökkt. Strákarnir tóku smá rúnt niður á svæðið og kennslustofurnar en enginn við nein staðar. Fer þá að renna upp fyrir okkur að þetta er andskotans hrekkur!!! Þá er spurningin hverjir voru þetta, voru þetta leiðbeinendurnir og þau í hinni íbúðinni ekki vaknað eða voru þetta þau í hinni íbúðinni sem er frekar ólíklegt því allir þeir sem gætu dottið þetta voru í minni íbúð. Það kom svo á daginn að þeim datt þetta víst ekki í hug að sjálfsdáðum heldur fengið hugmyndir af því sem leiðbeinendurnir höfðu gert á sínum námskeiðum hér í den...þau fá ekki fullt kredit fyrir þetta!!! Eftir allt vesenið held ég að ég hafi náð að sofna um svona 3 hálf4....
Sunnudagurinn byrjaði svo mjög þreyttur kl.8:00 með fyrirlestri. Kl 13 var svo æfing niðri á svæði þar sem við áttum að bjarga fólki úr rústum. Ógeðslega gaman að skipuleggja og renna upp stoðum og tryggingum og troða sér inni í litla glufur til að koma manneskjunni út. Í rústinni þar sem ég var með í hóp var steypuplata skáhalt yfir gólfinu og þurfti maður að skríða á maganum til að komast að sjúklingnum. Hann var svo í mjög þröngu steypuröri og gatið til að ná honum út var með steypujárni niður úr og upp úr og munaði mjög litlu að reka hana upp undir í járnir, s.s. mjög erfiðar aðstæður. Því miður vorum við of sein í að bjarga þessari konu og hrundi byggingin áður en við komumst út, en við björguðum hinnum sjúklingnum.
Síðasta verkefni dagsins var svo að skríða í göngunum fyrir þá sem vildu. Fengum hins vegar að vera með ljósin á og aðeins styttri vegalengd en það sem við áttum að fara á föstudagskvöldið. Ég þakka fyrir að ég fann ekki fyrir neinni innilokunarkennd en það er svo sem auðvelt þegar maður veit að maður er öruggur og kemst út.
Svo var 3 klt keyrsla heim þar sem fólk svaf mismikið en flestir þó eitthvað. VIð enduðum á stælnum í hamborgar um kl. níu um kvöldið eitthvað sem við hefðum átt að vera löngu byrjuð á að gera. Munum standa okkur betur næsta vetur í því.
Þetta var svo öll rústabjörgunin, held að þetta sé hópur fyrir mig og þaðan kannski í Alþjóðabjörgunarsveitina (þeir sem fara á hamfarasvæðin).
Annað sem er að gerast í mánuðinum er árshátíð Ársæls og helgina eftir er vorfögnuður Boot Camp. Þar á eftir eru það páskarnir en ég er að vinna þá helgi.
Núna þessa dagan er skólinn bara stjórnun og skipulagning sem virðist ekki ná yfir neitt annað (þ.e. stjórnunin og skipulagningin)
Bið að heilsa ykkur í bili....
mánudagur, febrúar 15, 2010
Janúar og Febrúar
þetta er að koma hjá mér. Gengur eitthvað voða hægt.
Alla vega janúar kom og fór, eitthvað var maður þreyttur eftir jólin skólalega séð og er enn að ströggla við að koma mér í gang, hefði jafnvel verið fínt að taka prófin í lok febrúar eins og í fyrra og vera bara búin með þetta, en nei, við fáum að draga þetta með okkur framm í maí!!!
Í janúar var fara í aðalútilegu ársins sem var Fjallamennska 1 og var farið í Tindfjöll og gist þar yfir heila helgi. Það var erfitt, tók á andlega og líkamlega en rosalega gaman :o) Það var líka alveg frábært veður, -10°C meir og minna stillt og heiðskýrt þannig við fengum meira að segja smá sól yfir daginn. Verst var hins vegar á nóttunni því ég er ekki með neitt rosalega góða dýnu (6mm þykka úr rúmfó) þannig ég fann vel fyrir kuldanum undir mér, tók reyndar með mér lítið flísteppi en það dugði því miður skammt. Næsta ferð verður ný dýna með í för ;o) Námskeiðin sem eftir eru í björgunarsv eru slöngubátar og rústabjörgun sem ég hlakka þó nokkuð til og langar að reyna að komast í og þaðan í Alþjóðabjörgunarsveitina en bara eitt í einu.
Það er svo sem ekki mikið að frétta úr skólanum og vinnunni, nema jú ég er loksins farin að taka hjúkkuvaktir (er að fara á vakt í kvöld) og það hefur bara gengið nokkuð vel held ég. Smá stressandi fyrst til að byrja með og maður er einhvern veginn alltaf að því maður er drulluhræddur um að gleyma einhverju en samt gaman :o) Ég er svo í verknámi í skólanum og byrjaði að fara á geðdeild (verknámið er þrískipt) og fór á 33A sem er afeitrunardeild áfengis og vímuefna, svolítið gaman að koma þanngað því margir úr sjúklingahópnum okkar á A7 fara á 33A. Ég var þar í 2 vikur og lærði slatta mikið og er núna í þessari viku að fara á Reykjalund, vissi ekki að það væri geðdeild þar og það verður áhugavert að sjá hvaða starfsemi er í gangi þar.
Svo fer ég í stjórnun, þá fer ég á deild sem ég hef verið á (heilatauga og æðaskurðdeild) og verð í því að skipuleggja mig og útdeilda verkefnum, sem er víst erfiðara en að segja það. Síðasta verknámið er svo.....wait for it.....öldrunarhjúkrun!!! Heyri af þeim sem eru í þessu verknámi að þetta sé einfaldlega það leiðinlegasta sem þau hafa gert og hefði mátt koma mun fyrr á námstímanum því stærsti sjúklingahópurinn nánast hvar sem er á spítalanum eru aldraðir!!! þá er bara um að gera að anda djúpt og rólega og klára málin ;o)
það er svo eitt annað sem ég hlakka líka til, það er endurlífgunin sem við tökum núna í lok febrúar og verður farið aðeins dýpra í út frá gjörgæslu og svæfingu og við fáum að leika okkur með Hermann (sýningardúkkan sem hjúkrdeildin á fyrir nema til að æfa hjartahnoð og fl)
Þannig það er alveg nóg að gera hjá manni á öllu vígstöðum, sérstakleg núna í mars, það er rústabjörgunarnámskeið, vinnuhelgi og 2 x árshátíðir (Boot Camp og Björgunarsv) sitt hvora helgina og svo áður en maður veit af þá eru komnir páskar :o) hver veit nema maður kannski skelli sér í bláfjöllin og renni sér nokkrar ferðir.
Meira hef ég ekki að segja í bili, ætla að reyna að standa mig betur í þessu ;o)
kv.
Apríl Eik
Alla vega janúar kom og fór, eitthvað var maður þreyttur eftir jólin skólalega séð og er enn að ströggla við að koma mér í gang, hefði jafnvel verið fínt að taka prófin í lok febrúar eins og í fyrra og vera bara búin með þetta, en nei, við fáum að draga þetta með okkur framm í maí!!!
Í janúar var fara í aðalútilegu ársins sem var Fjallamennska 1 og var farið í Tindfjöll og gist þar yfir heila helgi. Það var erfitt, tók á andlega og líkamlega en rosalega gaman :o) Það var líka alveg frábært veður, -10°C meir og minna stillt og heiðskýrt þannig við fengum meira að segja smá sól yfir daginn. Verst var hins vegar á nóttunni því ég er ekki með neitt rosalega góða dýnu (6mm þykka úr rúmfó) þannig ég fann vel fyrir kuldanum undir mér, tók reyndar með mér lítið flísteppi en það dugði því miður skammt. Næsta ferð verður ný dýna með í för ;o) Námskeiðin sem eftir eru í björgunarsv eru slöngubátar og rústabjörgun sem ég hlakka þó nokkuð til og langar að reyna að komast í og þaðan í Alþjóðabjörgunarsveitina en bara eitt í einu.
Það er svo sem ekki mikið að frétta úr skólanum og vinnunni, nema jú ég er loksins farin að taka hjúkkuvaktir (er að fara á vakt í kvöld) og það hefur bara gengið nokkuð vel held ég. Smá stressandi fyrst til að byrja með og maður er einhvern veginn alltaf að því maður er drulluhræddur um að gleyma einhverju en samt gaman :o) Ég er svo í verknámi í skólanum og byrjaði að fara á geðdeild (verknámið er þrískipt) og fór á 33A sem er afeitrunardeild áfengis og vímuefna, svolítið gaman að koma þanngað því margir úr sjúklingahópnum okkar á A7 fara á 33A. Ég var þar í 2 vikur og lærði slatta mikið og er núna í þessari viku að fara á Reykjalund, vissi ekki að það væri geðdeild þar og það verður áhugavert að sjá hvaða starfsemi er í gangi þar.
Svo fer ég í stjórnun, þá fer ég á deild sem ég hef verið á (heilatauga og æðaskurðdeild) og verð í því að skipuleggja mig og útdeilda verkefnum, sem er víst erfiðara en að segja það. Síðasta verknámið er svo.....wait for it.....öldrunarhjúkrun!!! Heyri af þeim sem eru í þessu verknámi að þetta sé einfaldlega það leiðinlegasta sem þau hafa gert og hefði mátt koma mun fyrr á námstímanum því stærsti sjúklingahópurinn nánast hvar sem er á spítalanum eru aldraðir!!! þá er bara um að gera að anda djúpt og rólega og klára málin ;o)
það er svo eitt annað sem ég hlakka líka til, það er endurlífgunin sem við tökum núna í lok febrúar og verður farið aðeins dýpra í út frá gjörgæslu og svæfingu og við fáum að leika okkur með Hermann (sýningardúkkan sem hjúkrdeildin á fyrir nema til að æfa hjartahnoð og fl)
Þannig það er alveg nóg að gera hjá manni á öllu vígstöðum, sérstakleg núna í mars, það er rústabjörgunarnámskeið, vinnuhelgi og 2 x árshátíðir (Boot Camp og Björgunarsv) sitt hvora helgina og svo áður en maður veit af þá eru komnir páskar :o) hver veit nema maður kannski skelli sér í bláfjöllin og renni sér nokkrar ferðir.
Meira hef ég ekki að segja í bili, ætla að reyna að standa mig betur í þessu ;o)
kv.
Apríl Eik
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)